URL چیست و چرا برای سئو اهمیت دارد

یک URL (Uniform Resource Locator) یا همان «نشانی منبع یکتا»، که معمولاً به آن «آدرس وب» گفته می شود، محل یک منبع (مانند یک صفحه وب) را در اینترنت مشخص می کند. همچنین URL نحوه دسترسی به آن منبع را نیز تعیین می کند، که به آن «پروتکل» گفته می شود، مانند HTTP، HTTPS، FTP و غیره.

URL چیست؟

یک URL (Uniform Resource Locator) در اصل همان آدرس وبی است که در نوار آدرس مرورگر خود وارد می کنید تا به صفحه ای خاص در وب دسترسی پیدا کنید. می توانید آن را مثل یک نشانی دیجیتال در نظر بگیرید که شما را به منبعی یکتا در اینترنت هدایت می کند، چه آن منبع یک صفحه وب باشد، چه تصویر یا ویدیو.

URLها برای مرورگرهای وب و موتورهای جستجو اهمیت حیاتی دارند، چون به آن ها کمک می کنند منابع مختلف را در گستره ی عظیم اینترنت پیدا کرده و بازیابی کنند. یک URL معمولاً از سه بخش تشکیل شده است: پروتکل، نام دامنه، و مسیر (Path). گاهی نیز اجزای اضافی مانند پارامترها (Parameters) و انکرها (Anchors) را شامل می شود تا مسیر دقیق تر و جزئی تری را مشخص کند.

نمونه کد

http://www.exampledomain.com

محدودیت ها

برای اینکه یک URL در تمام مرورگرها به درستی نمایش داده شود، طول آن باید کمتر از ۲٬۰۸۳ کاراکتر باشد.

قالب بهینه

http://www.example.com/category-keyword/subcategory-keyword/primary-keyword.html یک URL متنی قابل خواندن برای انسان است که برای جایگزینی اعداد (آدرس های IP) طراحی شده است؛ همان اعدادی که رایانه ها برای ارتباط با سرورها از آن ها استفاده می کنند.
URL همچنین ساختار فایل ها را در یک وب سایت مشخص می کند.

یک URL از پروتکل، نام دامنه، و مسیر (Path) تشکیل می شود که مسیر شامل پوشه ها و زیرپوشه هایی است که صفحه در آن قرار دارد.
فرمت پایه ی یک URL به شکل زیر است :protocol://domain-name.top-level-domain/path 

پروتکل (Protocol) مشخص می کند که مرورگر باید چگونه اطلاعات مربوط به یک منبع را بازیابی کند. استاندارد وب شامل http:// یا https:// است (حرف «s» به معنی «امن» است)، اما ممکن است موارد دیگری مانند mailto: (برای باز کردن برنامه پیش فرض ایمیل) یا ftp: (برای انتقال فایل ها) را نیز شامل شود.

در حالی که URL نوعی از شناسه یکتای منبع (URI) است که نحوه ی بازیابی منبع را مشخص می کند، URI می تواند فقط یک منبع را شناسایی کند بدون آن که الزاماً نحوه ی بازیابی آن را توضیح دهد.

نام دامنه (Domain name) یا hostname، نام قابل خواندن برای انسان از موقعیت خاصی است که یک منبع (معمولاً یک وب سایت) در آن قرار دارد.

می توانید دامنه سطح بالا (Top-Level Domain یا TLD) را مانند یک دسته بندی برای وب سایت ها در نظر بگیرید. در حالی که احتمالاً با .com آشنا هستید، دامنه هایی مانند .edu برای سایت های آموزشی و .gov برای سایت های دولتی نیز وجود دارند، و بسیاری موارد دیگر.

URLها همچنین می توانند شامل پوشه ها و زیرپوشه های خاص در یک وب سایت باشند، پارامترهایی مانند کلیک ترکینگ (Click Tracking) یا شناسه های نشست (Session IDs) که ممکن است در URL ذخیره شوند، و انکرها (Anchors) که به بازدیدکنندگان اجازه می دهند به نقطه ای خاص در درون منبع بپرند.

ساختار یک URL

یک URL از چند بخش کلیدی تشکیل شده است که هرکدام نقش خاصی در هدایت شما به منبع مورد نظر دارند. بیایید این اجزا را بررسی کنیم:

پروتکل (Protocol):
اولین بخش URL است و مشخص می کند که از چه پروتکل ارتباطی برای دسترسی به منبع استفاده می شود.
پروتکل های رایج شامل HTTP (Hypertext Transfer Protocol) و HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) هستند که امنیت انتقال داده را تضمین می کنند.

نام دامنه (Domain Name):
پس از پروتکل، نام دامنه قرار دارد که سرور میزبانی کننده ی منبع را مشخص می کند.
نام دامنه معمولاً از یک دامنه سطح بالا (TLD) مانند .com، .org یا .edu و یک دامنه سطح دوم (SLD) که نام منحصربه فرد انتخاب شده توسط مالک وب سایت است، تشکیل می شود.

مسیر (Path):
مسیر، محل دقیق منبع را در سرور وب مشخص می کند.
این مسیر معمولاً شامل مجموعه ای از پوشه ها و زیرپوشه هاست که به فایل یا صفحه خاصی منتهی می شود.

پارامترها (Parameters):
اجزای اختیاری هستند که اطلاعات اضافی را به سرور ارسال می کنند و معمولاً برای فیلتر یا مرتب سازی داده ها استفاده می شوند.
پارامترها معمولاً پس از علامت سؤال ? در URL ظاهر می شوند.

انکرها (Anchors):
این بخش نیز اختیاری است و بخش خاصی از یک منبع را مشخص می کند تا کاربر بتواند مستقیماً به همان قسمت از صفحه وب برود.
انکرها معمولاً با علامت # نمایش داده می شوند.

درک درست از این اجزا به شما کمک می کند URLهایی طراحی کنید که هم برای کاربران قابل فهم باشند و هم برای موتورهای جستجو بهینه.

انواع URL ها

URLها در شکل های مختلفی وجود دارند و هر نوع ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارد. در ادامه چند نوع رایج آورده شده است:

۱. URL مطلق (Absolute URLs):
این نوع، شامل تمام اجزای لازم برای شناسایی یک منبع است.
معمولاً برای لینک دادن به منابع در وب سایت های دیگر استفاده می شود.
نمونه:

http://www.example.com/page.html

۲. URL نسبی (Relative URLs):
برخلاف URLهای مطلق، همه اجزا را شامل نمی شوند و برای لینک دادن به منابع در همان وب سایت استفاده می شوند.
کوتاه تر و مدیریت آن ها آسان تر است.
نمونه:

/page.html

۳. URL اصلی یا قانونمند (Canonical URLs):
این نوع URLها برای منابعی استفاده می شوند که چندین نشانی مختلف دارند.
با تعیین URL اصلی، از محتوای تکراری جلوگیری می شود و به موتورهای جستجو گفته می شود کدام نسخه را ایندکس کنند.
نمونه:

http://www.example.com/page.html

ممکن است URL اصلی برای

http://example.com/page.html

در نظر گرفته شود.

۴. URL بازگشتی (Callback URLs):
برای هدایت کاربر به صفحه ای خاص پس از انجام یک عمل (مثل ورود به سیستم یا خرید) استفاده می شوند.
در برنامه های وب تعاملی کاربرد زیادی دارند.

۵. URL تبلیغاتی یا سفارشی (Vanity URLs):
این نوع URLها برای اهداف بازاریابی و برندسازی ساخته می شوند.
کوتاه، ساده و به راحتی به خاطر سپرده می شوند و معمولاً در کمپین های تبلیغاتی استفاده می گردند.
نمونه:

http://www.example.com/special-offer

با درک انواع مختلف URLها، می توانید ساختار وب سایت خود را بهتر مدیریت کرده و عملکرد سئوی آن را بهبود دهید.

چرا آدرس های وب برای سئو اهمیت دارند ؟

سه فایده ی اصلی برای استفاده درست از URLها وجود دارد:

۱. بهبود تجربه ی کاربر (User Experience)

یک URL خوش ساخت، به انسان ها و موتورهای جستجو کمک می کند تا به سادگی متوجه شوند صفحه ی مقصد درباره ی چیست.

برای مثال، URL سایت DPReview که در ادامه آمده، نمونه ای از یک URL از نظر معنایی دقیق (Semantically Accurate) است؛ یعنی محتوای صفحه ی مقصد را به درستی توصیف می کند.

حتی اگر تگ عنوان (Title Tag) صفحه پنهان شود، یک URL خوانا و دقیق از نظر معنایی، باز هم به وضوح نشان می دهد که صفحه درباره ی چیست. این موضوع باعث بهبود تجربه ی کاربری می شود، چون بازدیدکننده دقیقاً می داند با کلیک روی لینک، چه محتوایی خواهد دید.

(نکته ی قابل توجه: گوگل اخیراً در نتایج جستجو، به ویژه در جستجوهای موبایلی، به جای نمایش URL کامل، نام سایت و مسیر breadcrumb را نمایش می دهد.)

۲. رتبه بندی در موتورهای جستجو (Search Rankings)

URLها یکی از فاکتورهای جزئی رتبه بندی هستند که موتورهای جستجو هنگام ارزیابی ارتباط یک صفحه با عبارت جستجو از آن استفاده می کنند.

هرچند موتورهای جستجو بیشتر به اعتبار کلی دامنه اهمیت می دهند، وجود کلمات کلیدی در URL نیز می تواند تا حدی بر رتبه تأثیر بگذارد.

استفاده از کلمات کلیدی در URL ممکن است باعث بهبود دیده شدن سایت در نتایج جستجو شود، اما به تنهایی عامل اصلی رتبه بندی نیست.
به عبارت دیگر، اگرچه بهتر است درباره ی ساختار URL فکر کنید، نباید فقط برای اضافه کردن یک کلمه ی کلیدی، URL بی فایده یا غیرمنطقی بسازید.

۳. لینک ها (Links)

در مواقعی، URL های خوش نویس و دقیق می توانند به تنهایی به عنوان لینک استفاده شوند؛ مثلاً زمانی که در انجمن ها، وبلاگ ها، شبکه های اجتماعی یا سایر محیط های آنلاین کپی و چسبانده می شوند.

این موضوع دو مزیت دارد:

• برخی وب سایت ها (مثل فیسبوک) ممکن است لینک های اشتراکی را بدون فرمت نمایش دهند. در چنین حالتی، URLهای نامرتب و غیرقابل خواندن می توانند کاربران را دلسرد کرده و مانع کلیک شوند، در حالی که URLهای خوانا حس اعتماد و شفافیت بیشتری منتقل می کنند.

• موتورهای جستجو نیز هنگام بررسی URLها، آن ها را با کلمات موجود در خودشان مرتبط می دانند. مثلاً در مثال DPReview، URL زیر:

  http://www.dpreview.com/review...

  ممکن است با واژه هایی مانند dpreview، reviews، canon، eos و 6d مرتبط شود.
  به همین ترتیب، استفاده از کلمات کلیدی در URL می تواند شانس رتبه گیری سایت شما برای همان واژه ها را افزایش دهد.

اگر مایلید تحلیل دقیق تری از anchor text لینک های سایت خود انجام دهید، می توانید از ابزارهای تحقیق لینک سازی استفاده کنید تا الگوهای لینک دهی را بررسی نمایید.

بهترین شیوه های سئو برای ساخت URLهای قابل خواندن توسط انسان

حفظ سادگی، ارتباط موضوعی، جذابیت و دقت در ساخت URLها، کلید درک بهتر آن ها توسط کاربران و موتورهای جستجو است (که لازمه ی رتبه گیری مناسب نیز محسوب می شود).

اگرچه می توان در URL از شناسه ها یا کدها استفاده کرد، بهترین روش این است که از کلماتی استفاده کنید که انسان بتواند معنی شان را بفهمد.
برای نمونه، استفاده از یک URL شفاف و توصیفی مثل:

http://www.example.com/category/product

به کاربران و موتورهای جستجو کمک می کند تا محتوای صفحه را سریع تر درک کنند.

اصول کلیدی:

1. شفاف اما کوتاه باشد.
   کاربر (و موتور جستجو) باید تنها با دیدن URL بتواند تا حد خوبی حدس بزند محتوای صفحه درباره ی چیست.

2. برای خوانایی بهتر از خط تیره (–) استفاده کنید.
   کلمات در URL باید با hyphen (-) جدا شوند. از underline (_)، فاصله یا کاراکترهای دیگر برای جدا کردن کلمات استفاده نکنید.
   مثال درست:

   http://example.com/seo-best-practices

   مثال اشتباه:

   http://example.com/seo_best_practices

3. از حروف کوچک استفاده کنید.
   در برخی سرورها، حروف بزرگ و کوچک تفاوت دارند. بنابراین آدرس های زیر ممکن است به عنوان دو صفحه ی متفاوت در نظر گرفته شوند و مشکل محتوای تکراری ایجاد کنند:

   moz.com/Blog
   moz.com/blog

4. تا حد ممکن از پارامترهای URL پرهیز کنید.
   پارامترها (مثل ?id=123 یا کدهای UTM برای ردیابی) می توانند مشکلاتی در زمینه ی ردیابی داده ها و محتوای تکراری ایجاد کنند.
   اگر مجبور به استفاده از آن ها هستید، این کار را با دقت و به صورت محدود انجام دهید.

به طور خلاصه، URL ایده آل باید:

• قابل خواندن برای انسان باشد،
• نمایانگر موضوع صفحه باشد،
• و هیچ چیز اضافی در خود نداشته باشد.

هر چه URL تمیزتر باشد، درک آن برای کاربر آسان تر است و شانس رتبه ی بهتر در نتایج جستجو افزایش می یابد.

منبع Moz